به سوی ظهور

در آن هنگام که خداوند به مردم رحمت خود را می چشاند شاد می شوند و زمانی که بخاطر اعمال بد گذشته شان رنج و بلایی به آنها می رسد مایوس می شوند.

در این آیه می فرماید همانطور که خداوند همیشه به شما مهربانی داشته پس باید در هنگام رنج و بلایی که به واسطه گناه و یا سو تدبیر خودمان به آن دچار شده ایم به رحمت و مهربانی خدا امیدوار باشیم و با دعا و توبه و انابه به درگاهش رنج ها و سختی ها را برطرف کنیم و به آرامش برسیم که با دعا وقتی به آرامش رسیدیم مسلما ذهن و فکر انسان بهتر عمل خواهد کرد و کارها را به سامان تر می توان انجام داد.

حضرت علی علیه السلام در مورد ناامیدی فرمودند که بزرگترین گناه نا امیدی است. بنابراین تا خدا هست و رحمت واسعه خود را بر سر بندگانش می باراند ناامیدی کاری است دور از فکر و دور از ایمان.
مطمئن باشیم اگر دیر هم شد حتما خدا هدیه عظیمی را برای تو در نظر گرفته است همانطور که دوست داری.