به سوی ظهور

تا به حال به این اندیشیده اید که دلیل این همه گره و مشکل در زندگی انسان چیست؟ چرا خداوند انسان را در رنج افریده همانطور که خود در کتاب آسمانی قرآن می فرماید: “لَقَد خَلَقنَا الانسان فی کَبَد” ما انسان را در رنج و مشقت آفریدیم.
دلیل این رنج چیست؟ایا خداوند با بشر سر جنگ دارد؟
خیر . خداوند می داند که انسان زمانی که جسمش در سختی باشد روحش رشد می یابد و یا وقتی از دیگران آزار می بیند با تمرین اخلاق به رشد معنوی خود پرداخته است. آنجا که انسان در گرفتاری هاست و به هر کسی امید دارد جز اینکه همه امیدش به حضرت حق باشد. در حالی خداوند انسان را خلق کرد تا در نهایت به آن عهد ی که در درون و با روح خود آن را پذیرفته اعتراف کند و آن عهد چیست؟! اینکه تنها خداست که اله و معشوق انسان است. آری انسان باید به توحید برسد تا به آن کمال نائل آید و در این مسیر خود سازی کند که شبیه به خداوند یگانه شود و تجلیات صفات الهی را در خود زنده کند. این است هدف خداوند از خلقت انسان و خلقت همراه با رنج و مشقت و آنجا که انسان به توحید می رسد گشایش صورت می گیرد و جان و دل انسان می فهمد که تنها خداست یاری گر انسان ضعیف و فقیر، اما ای کاش پرده غفلت بار دیگر بر قلبمان ننشیند تا دوباره در سایه سختی آن پرده به کنار رود.

همه شعار عالم و خلقت لا اله الا الله است و در این راه باید از انوار معصومین علیهم السلام که چراغ هدایتند نور و نیرو بگیریم.